Turkot kół pociągu
Jak powitalna pieśń.
Widok dawno nie widzianych twarzy,
Znanych nam dobrze i nowych jednocześnie.
Czy w tym roku czas
Będzie pędził niepohamowanie,
Czy może zwolni
I wlókł się będzie
Jak rozleniwione zwierzę?
Szkoła znów wypełni się gwarem,
Rozmów uczniów zmieszanych z narzekaniem portretów,
Aura tajemnicy przesiąknie życie kolejnych nowicjuszy.
Wszystko to w gruncie rzeczy jest takie samo,
Lecz ludzie nadadzą temu nowe znaczenie.
Hogwart. Nic nie mogłam na to poradzić. Ale to dobre skojarzenie.
OdpowiedzUsuńPodoba mi się zwłaszcza ostatnie dwie linijki. Są takie prawdziwe.
OdpowiedzUsuńNie to, że HP to jeszcze wiersz. Bajka :D
OdpowiedzUsuń