(Fe)mowa

Witajcie czytelnicy (o ile są tu takowi) i przypadkowi goście ;). Wszyscy jesteście tu mile widziani. 

Dzisiaj post miał być zupełnie czymś innym, mianowicie - postem o inspiracjach, tym razem o Walterze Moersie. Jednak wydarzyło się coś, co zmieniło moje plany. Opublikowałam ostatnio na Facebook'u w jednej z grup zbierających zwolenników poezji wiersz (Fe)mowa. Wzbudził wśród czytających sporą konsternację, a u niektórych - wręcz oburzenie. Jak to tak? Zdawali się pytać. 
Byli też tacy, co zauważyli przebijającą przez tekst nutkę sarkazmu. 
Pomyślałam więc - zaryzykuję. Niech to będzie luźny wiersz i proszę Was, byście tak go potraktowali i zauważyli owo mrugnięcie okiem, które przesyłam Wam między wersami ;).




(Fe)mowa

Mężczyźni są jak psy -
Twierdzą ci "doświadczeni";
Lecz oni są zaślepieni;


Bo nie ma na świecie takiego psa,
Co poszedłby do budy z inną
Ach, inną niż własna "dziewczyną";


Ani takiego, nie czekałby
Na swego pana z utęsknieniem;
Nawet gdy ten bydlakiem byłby;

   
Faceci to świnie -
Utarło się powiedzenie
Lecz kto w nim znajdzie potwierdzenie?


Bo nie ma na świecie takiej świni,
Co opuściłaby swoją rodzinę,
Nawet, gdy ta o wszystko ją wini;


Ani takiej, co zrobi prosiaki
Tej, co wychrumkał swą miłość;
Po czym odpowiedzialność zrzuci na krzaki.


***

Słuchajcie uważnie, drogie dziewczęta
Morał ten zawsze niech każda z Was pamięta:
Faceci zwykle są gorsi niż zwierzęta!